Historia i zarys rozwoju Run

Administrator

Wszystko wzięte jest z innych źródeł!

Runy Germanów

Runy są starożytnym Germańskim alfabetem, używanym do pisania, wróżenia i czarów.
Były używane powszechnie w północnej Europie, Skandynawii, Wyspach Brytyjskich i Islandi od około 100 roku p.n.e. aż do 1600 roku n.e.
Runiczne zapisy z wielkiej epoki odnalejziono w Północnej Ameryce, co wzmocniło przypuszczenia iż Wikingowie dotarli do Ameryki na długo przed Kolumbem.

Tacitus w X rodziale "Germiania" opisał formę wróżenia używaną przez plemiona germańskie:

"Do wróżenia i czarowania, ostrzegania przed innymi ludźmi. Ich metody czarowania są proste:
ścinają konar drzewa owocowego i rozłamują na małe części które znaczą pewnymi
wyróżniającymi się znakami i rozsypują losowo na białej tkaninie.
Wtedy kapłan społeczności jeśli wielu naradza się publicznie, lub
ojciec rodziny jeśli jest to sprawa prywatna, po przywołaniu bogów i z oczymi skierowanymi ku niebu,
podnosi trzy kawałki, raz w czasie i odczytuje je w zgodzie z znakami poprzednio zaznaczonymi na nich."

Runy są jak wyrocznia której wskazówki są jednoznaczne.
Pracują najlepiej jeśli uszczególnisz twe obecne okoliczności i zadasz im specyficzne pytania.
Runy odczytywane są czasami niejaśnie, zawile. Dają odpowiedź lecz sam musisz uzgodnić szczegóły.
Podczas czarowania runami intuicja ma największe znaczenie.
Czasami Runy "przemawiają" do ciebie, a ich intuicyjne znaczenie jest niesamowicie jednoznaczne.

Wróżenie runiczne lub "czarowanie runami" nie jest "przepowiadaniem losu",
w sensie aktualnego spoglądania w przyszłość.
W rzeczywistości, runy dają jedną lub więcej analiz ścieżki która wyjściowa.
Przyszłość jest nie naprawialna. To zmienia wszystko.
Jeśli jedna nie jest proroctwem, może zawsze zmienić ścieżkę.

Od starożytnych czasów, runy były używane do wróżenia i magii, w dodatku do pisania.
Słowo "runy" obecnie znaczy tajemnicę, sekret lub podszpet.
Każda runa ma ezoteryczne znaczenie i należyte powiązania z tym,
poza swe materialne znaczenie i wartość fonetyczną.
Każde tłumaczenie na słowa lub zdanie oznacza pomysł ważny dla ludzi którzy poprzednio ich używali, przedstawiając siły natury i umysłu.
Każda runa ma powiązaną z nią historię, związaną z Nordyckim Bogiem, Odynem.

Odin, Nordycki Najwyższy Bóg Klanów, zawieszony na drzewie świata - Yggdrasil,
nabity na jego własnej włóczni, przez dziewięć dni i wieczorów późnych po to,
żeby zdobywać mądrość run. Gdy runy ukazały się się przed nim,
On sięgnął na dół i wziął podniósł je, i mądrość run dała mu moc.
Przekazał później tą wiedzę Vanir, bogini Freya.
Ona z kolei nauczyła go magii seidr. Heimdall, bóg strzegący Tęczowego Mostu,
nauczył o runach ludzkość.

Runiczny alfabet pierw pojawił się wśród germańskich szczepów w środkowej i wschodniej Europie.
Pewne symbole runiczne są przypominające jakby pobrane z innych alfabetów, takich jak Greków, Etrusków i wczesnych Rzymian.
Runy były wykonywane z prostych linii tworzących pismo odpowiednie dla wycinania w drewnie albo rycia w kamieniu.
Najwcześniejsze zapiski runiczne na kamieniu są datowane na końcówkę trzeciego stulecia n.e., chociaż jest możliwe iż runiczny alfabet był w użyciu przez kilka poprzednich stuleci.

Starogermański alfabet runiczny znany także jako "Starszy Futhark" zawiera 24 runy. Pierwsze sześć run alfabetu tworzą wyraz "FUTHARK".
Wraz z rozpraszaniem się run na północ do Skandynawii,
pewne runiczne symbole zostały pominięte i alfabet został zredukowany do tylko 16 run.
Pomiędzy 400 a 600 rokiem n.e., trzy germańskie szczepy, Angles, Sexoni i Jutowie podbiły Brytanię.
Przynieśli z sobą runy.
Kształt kilku run się zmienił, szczególnie runy dla A/O, C/K, H, J, S, i Ng.
Także zmiany w języku doprowadzając do dziewięc run które dodano do alfabetu by zrekompensować nowe dźwięki, i kilka run otrzymało odmienne przesłanie liter.
Ten alfabet, rozszerzony do 33 symboli, stał się znany jako Anglo-Saxoński Futhorc.
Nazwy run były w przekazywane w stosunkowo nienaruszonym stanie.
Chociaż nie przetrwał żaden manuskrypt zawierający nazwy starszych, germańskich run,
Anglo-Saxońskie i Skandynawskie poematy runiczne są zbieżne do tego stopnia, że można przypuszczać ich wspólnego pochodzenia.

Runy są podzielone na trzy Klany(Aett) lub grupy ośmiu.

* Klan Freya :Fehu, Uruz, Thurisaz, Ansuz, Raido, Kaunaz, Gebo, Wujno
* Klan Heimdall's: Hagal, Nauthiz, Isa, Jera, Eihwaz, Pertho, Algiz, Sowulo
* Klan Tyr: Tiwaz, Berkana, Ehwaz, Mannaz, Laguz, Inguz, Othila, Dagaz

mi na przykład zawsze sie sprawdza wróżba runiczna ale chciałbym wiedziec tez czy na przyklad zrobienie amuletu runicznego wyzwoliło by osobę z alkocholizmu ?

Trochę tego nie rozumiem. Czy ktoś mógłby wyjaśnić dokładniej jak się wróży z run?

ja mam specjalne karty z runami. Generalnie wróży się z nich podobnie jak z tarota, czyli rozkład 3 kart, a także ułożenie z 12 run w kole. Na ulotce mam dokładne opisy znaczeń run:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Hmm.. ciekawe. A gdzie można dostać takie karty?

ja swoje, można powiedzieć, odziedziczyłam Wink

Na pewno są w sklepach ezoterycznych, w internecie. Trza poszperać.

Są jeszcze kamienie runiczne. Bardzo dobrze się z nich wróży. Ja swoje wykonałam sama, z kwarcu mlecznego. Są dużo bardziej posłuszne i przejrzyste niż tarot. I mniej kapryśne. Ale też nie dają tak szerokiej perspektywy.
Generalnie na plus. Co do amuletu dla alkoholika - można mu dać runę, która wzmocni jego silną wolę na przykład. Ale nie wyleczy. To nie apteka, niestety Smile

.

Ogólnie rzecz biorąc, używam czasem run do wzmacniania zaklęć Smile

. Po prostu nanoszę je na świecę. Ale to znowu jest tradycja wikańska.

Ja korzystam z kilku run zapisanych w odpowiedniej kolejności (mających np. znaczenie ochronne). Jak dotąd zawsze działało. Wink